مشخصات قرارداد کتبی استخدام
بر اساس قانون کار افغانستان، قرارداد استخدام یک قرارداد کتبی بین کارمند و کارفرما است. به موجب قرارداد، کارمند موظف است در ازای دستمزد و سایر حقوق و مزایا، خدمتی را برای مدت معین یا نامعین ارائه دهد.
قرارداد استخدام باید قانونی باشد، موضوع مشخص داشته باشد، هیچ گونه مانع قانونی برای کار ایجاد نکند و نوع کار یا شغل، دستمزد، حقوق و مزایای کارمند، ساعات کار، حق مرخصی، محل کار یا واحدی که کارمند در آن مشغول به کار می‌شود و تاریخ امضای قرارداد در آن مشخص شده باشد. قانون، کار بر خلاف قرارداد را ممنوع کرده است مگر در مواردی که در قانون پیش بینی شده باشد. قرارداد کار در سه نسخه تهیه می‌شود و به کارگر، کارفرما و وزارت کار و امور اجتماعی هر کدام یک نسخه تعلق می‌گیرد.
هیچ بندی وجود ندارد که کارفرمایان را ملزم به ارائه قرارداد کار به کارگر طی مدت مشخصی از شروع کار کند.
قرارداد کار افراد نابالغ (زیر ۱۸ سال) و قراردادهای کارآموزی کارگران جوان توسط نمایندگان قانونی آنها امضا می‌شود.
منبع: §۱۴-۱۶ قانون کار افغانستان، ۲۰۰۷
قراردادهای دارای مدت معین
قراردادهای مدت معین تحت قانون کار تنظیم می‌شوند. مدت اولیه قرارداد با مدت معین ۱۲ ماه است. این مدت با رضایت طرفین قابل تمدید است. در صورتی که طرفین ظرف یک ماه از انقضای قرارداد مدت معین اقدامی نکنند، قرارداد با همان شرایط و ضوابط تمدید شده تلقی می‌شود. قانون کار محدودیتی برای حداکثر مدت قرارداد مدت معین، از جمله تمدید تعیین نکرده است. مفاد شرایط، تمدیدها، حداکثر طول تمدیدها و محدودیت‌های استخدام کارگران قراردادی مدت معین را نمی‌توان یافت.
منبع: §۱۴ قانون کار افغانستان، ۲۰۰۷
دوره آزمایشی
طبق قانون، دوره آزمایشی قرارداد کار با توافق طرفین تعیین می‌شود. حداکثر مدت دوره آزمایشی سه ماه است. در این مدت، طرفین با اطلاعرسانی به یکدیگر می‌توانند قرارداد کار را فسخ کنند. در صورتی که قرارداد طی دوره آزمایشی فسخ نشود، قرارداد مذکور تحت شرایط زیر قابل اجرا است:
- دوره آموزشی در کل دوره اشتغال لحاظ شود.
- دوره آزمایشی کارمندان دولت طبق سند قانونی مربوطه تعیین می‌شود.
قانون کار دوره‌های آزمایشی مختلفی برای کار یا مشاغل مختلف تعیین نکرده است.
